S P A M L A N D

Arek1987

bóg jest czarną kobieta o skłonnościach homoseksualnych

Arek1987

Zobaczie to, hahahahahha dobreeee

[link widoczny dla zalogowanych]

vivek

hehe dobre xD

Arek1987

nawet very dobre

ehhe

Arek1987

chłopaki pisze książkę, zaraz dam wam pierwszy rozdział, przecyztajcie!

Arek1987

I

Rezydencja do której weszła Miranda wyglądała przepięknie. Po wejściu ujrzała ogromny hol. Naprzeciwko z dwóch stron prowadziły na górę drewniane schody, wyłożone dywanikiem o aksamitne czerwieni. Nagle znalazła się w „innym świecie”. Pierwszy raz w życiu była w tak ogromnym domu, który dla niej był jak pałac.
Jej przewodnikiem był lokaj nie wyróżniający się niczym. Ubrany był w standardowy strój jak przystało na lokaja. Jedynym udziwnieniem była żółta przepaska na prawej ręce, na wysokości bicepsu. Podobnie jak noszą kapitanowie drużyn piłkarskich.
Gdy weszli po schodach na górę ujrzała długi korytarz. Na końcu korytarza zobaczyła drzwi. W tym momencie wiedziała, że to tam się udadzą. W całym korytarzu postawione były gliniane figury aniołów, a także figury przypominające bogów pochodzących z mitologii rzymskiej. Po obydwóch stronach znajdowały się także inne drzwi, które po kolei omijali idąc ku celu.
Gdy weszli do pokoju, Mirandzie od razu rzucił się w oczy stojący po prawej stronie od wejścia kominek z czerwonej cegły ,dodatkowo udekorowany w piękne, pozłacane świeczniki.
Naprzeciwko, przy biurku siedział starszy mężczyzna przeglądając jakieś papiery.
Ubrany był w gustowną złoto-czerwoną szatę.
-Ekscelencjo, panienka Miranda przybyła – poinformował lokaj, kłaniając się.
-Dobrze. Proszę wejść.
Miranda podeszła nieśmiało i ucałowała mężczyznę w rękę.
-Nigdy nie spodziewałabym się, że doznam takiego zaszczytu i zostanę tutaj zaproszona.
-Tym bardziej cieszę się z twojego widoku. Proszę, usiądź na sofę. Czego się napijesz Mirando? -spytał mężczyzna -Pozwolisz, że będę się do ciebie tak zwracał?
-Ależ oczywiście. Będzie to dla mnie niebywały zaszczyt, a do picia poproszę zwykłą wodę.
A może coś mocniejszego?
-Nie, dziękuję, woda wystarczy.
-Jak sobie życzysz…
Mężczyzna wyszedł przez małe drzwi, których Miranda wcześniej nie zauważyła. Za drzwiami była mała kuchnia.
Nalewając wodę do szklanki zapytał się:
-I jak ci się tutaj podoba?
-Tutaj jest po prostu niesamowicie. Nie mogę uwierzyć, że się tu znajduję.
Mężczyzna uśmiechnął się i podał Mirandzie szklankę z wodą, a sam nalał sobie szkockiej z lodem.
-No to teraz możemy sobie na spokojnie w miłej atmosferze porozmawiać. –powiedział mężczyzna z ironicznym uśmiechem na twarzy. –Na pewno nie wiesz, dlaczego zostałaś tutaj zaproszona? – dodał
-Nie mam na myśli nawet najmniej prawdopodobnej odpowiedzi, więc nie będę zgadywała.
-Nie jesteś pierwszą młodą osoba, która mnie odwiedziła na moje życzenie. Staram się jak najczęściej zapraszać młodzież do siebie na różne rozmowy dotyczące życia. Wiem, że młodzi ludzie mają wiele problemów natury egzystencjalnej i bardzo potrzebują wsparcia od osoby starszej, bardziej od nich doświadczonej i właśnie ja jestem przykładem takiej osoby, więc staram się jak mogę by wam, młodym ludziom mającym przed sobą jeszcze całe życie pomóc. .Nie od dzisiaj wiadomo, że prawie nikt nie pójdzie do rodziców po pomoc, bo często się wstydzą przed rodzicami swoich problemów. W dzisiejszych czasach rodzice są ostatnimi osobami do których dorastający syn czy córka pójdą po radę. Powinno być odwrotnie i to właśnie rodzicie powinni być pierwszym wsparciem dla swojego dziecka w trudnej chwili.Za pewne, gdyby tylko dziecko zrobiło pierwszy krok w stronę rodziców i powiedziało, że ma problem, że sobie z czymś nie radzi, rodzic bez żadnych przeciwwskazań starałby się pomóc swojemu dziecku. Musicie zdać sobie z tego sprawę, że rodzice się od was nie odwrócą gdy będziecie potrzebowali pomocy z ich strony. Najważniejsze jest to, by być całkowicie szczerym w stosunku do własnego ojca i własnej matki.
-W pełni się z tym zgadzam, choć sama nie chodzę do rodziców, gdy mam problem.
Zawsze zwierzam się koleżankom i razem rozwiązujemy moje problemy. To działa także w druga stronę.
- I właśnie o to mi chodzi. Źle postępujecie wstydząc się rozmów z rodzicami, ale obecnie jestem ja tutaj i mi możesz opowiedzieć swoje problemy, a ja postaram się tobie pomóc. Ewentualnie, jeśli nie chcesz rozmawiać na temat twoich problemów, możemy porozmawiać tak ogólnie.
-Wolałbym porozmawiać na zwykłe tematy.
-Rozumie, więc powiedz czym się interesujesz? –spytał mężczyzna
-Obecnie jestem na drugim roku studiów na kierunku prawniczym, więc moim jedynym zainteresowaniem do ukończenia studiów jest kodeks prawny i to by je ukończyć z jak najlepszymi wynikami.
- Masz ambitne plany. To mi się bardzo podoba u młodych ludzi. Ja sam w młodości miałem także ambitne plany, które jak widzisz wykonałem. Taki byłem i cieszę się gdy inni dążą do wyznaczonego przez siebie celu, a już najpiękniejsze jest, gdy swój cel osiągną. Ale rozmawiajmy o tobie, a nie o mnie. Powiedz, co zamierzasz później? Myślisz o założeniu własnej kancelarii prawniczej?
-To jest moje marzenie. Jeśli będę miała wystarczająco środków finansowych, to na pewno spełnię to marzenie.
- Z chęcią ci pomogę, jeśli ty pomożesz mi.
Usiadł koło dziewczyny i położył swoją rękę na jej udzie, po woli zsuwając rękę ku kroczu dziewczyny.
-Chyba zrozumiałaś jak możesz mi pomóc? –spytał tendencyjnie mężczyzna.
-Chyba tak, ale mam nadzieję, że jednak źle zrozumiałam –odpowiedziała Miranda, odsuwając rękę mężczyzny.
-Na pewno dobrze zrozumiałaś, teraz musisz sobie to tylko uświadomić i przyjąć propozycję.
-Raczej jej nie przyjmę – krzyknęła wstając i odpychając mężczyznę.
Podbiegła szybko do drzwi, żeby jak najprędzej stamtąd uciec, jednak drzwi były zamknięte.
-Nie opieraj się, tak będzie lepiej dla ciebie i dla twojej przyszłości. –powiedział spokojnie mężczyzna dalej siedząc na kanapie.
Była zdumiona jego spokojem i tym co zamierzał zrobić. Nie mogła uwierzyć, że to się dzieje naprawdę, że osoba tego formatu może zrobić coś tak podłego, coś co kłóci się z wierzeniami i przekonaniami tej osoby.
Jednak to się działo naprawdę. I nic nie mogła z tym zrobić. Mogła jedynie krzyczeć o pomoc.
-Ratunkuuuuuuuuuu!!!
-Nie krzycz, to ci nie pomoże. Te ściany i drzwi są dźwiękoszczelne. To co jest mówione i co odbywa się w tej sali, pozostaje w niej na wieki. Stąd nic nie wychodzi.
Podszedł do niej spokojnie. Na twarzy miał wyrysowany szelmowski uśmieszek. Miranda wiedziała, że to się dla niej źle skończy. Nigdy by nie przypuszczała, że znajdzie się w takiej sytuacji
-Odsuń się ode mnie –krzyknęła Miranda, machając rękoma, by do niej nie podszedł.
Jednak to nic nie dało. Gdy szarpnął ją i przewrócił na ziemię, Miranda zdążyła tylko pisnąć.
Wtedy ją chwycił jedną ręką pod kolana, drugą pod plecy i zaniósł na sofę.
Rzucił dziewczynę i przytrzymując ją zaczął zdzierać z niej ubranie. Miranda starała się ze wszystkich sił by odepchnąć napastnika, jednak była za słaba. Bardzo zdziwiło ja to ile w tak podeszłym wieku siły w swoich rękach posiada ten człowiek.
Dziewczyna próbowała zranić paznokciami mężczyznę by ten ja puścił, jednak mimo tego, że drapała go po twarzy, mężczyzna nie przerywał tego co zaczął. Widocznie nie robiły na nim wielkiego wrażenia i nie sprawiały mu wielkiego bólu wbite w twarz kobiece paznokcie.
Po minucie szarpaniny Miranda w końcu straciła wszystkie siły i uległa. Leżała bezwładnie zalana łzami i poddała się.
Mężczyzna wszedł w nią z werwą młodzieńca, jednak bardzo szybko skończył, zdziwiło ją ten szybki koniec, jednak nie przejmowała się tym. Była w nadziei, że to już koniec koszmaru i , że będzie mogła już sobie spokojnie pójść do domu.
Ale nagle mężczyzna zaczął dusić Mirandę. Nie mogła oddychać, ale mimo to wyrywała się resztkami sił. Wiedziała, że jeśli teraz się nie uratuje to będzie dla niej koniec, on ją zabije.
Miranda z racji tej, że była jeszcze młoda i szczupła nie była zbyt silna, więc atak nie trwał długo. Przez te kilkanaście sekund duszenia, Mirandzie przeszło przed oczami cale jej życie. Uświadomiła sobie, że to jest koniec. Puściła oprawcę, jej ręce opadły na sofę.
Zdążyła tylko wydusić przez gardło słowa:
-Proszę, ojczeeee nieeeee

Arek1987

chujowo sie tak czyta, to macie link i sobie włacyzcie w wordzie:

[link widoczny dla zalogowanych]

vivek

Pisarz xD

Arek1987

a jak, hehe

koniu151

nie chce mi sie czytac

Arek1987

czytaj i nie pierdol, hehe

vivek

ja tez nie przeczytałem Wesoly

fler

ja też

jutro u mnie w mieście jest koncert dody i boysów, patologia jak huj

Arek1987

chuje!!!

vivek

FLer widze ze gruba impreza sie u Ciebie szykuje xD ja dzisiaj ide na balet pod chmurką Wesoly